Εγκυκλοπαίδεια Μείζονος Ελληνισμού, Μ. Ασία

αναλυτική αναζήτηση

 ΙΔΡΥΜΑ ΜΕΙΖΟΝΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ
z
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Αναζήτηση με το γράμμα ΑΑναζήτηση με το γράμμα ΒΑναζήτηση με το γράμμα ΓΑναζήτηση με το γράμμα ΔΑναζήτηση με το γράμμα ΕΑναζήτηση με το γράμμα ΖΑναζήτηση με το γράμμα ΗΑναζήτηση με το γράμμα ΘΑναζήτηση με το γράμμα ΙΑναζήτηση με το γράμμα ΚΑναζήτηση με το γράμμα ΛΑναζήτηση με το γράμμα ΜΑναζήτηση με το γράμμα ΝΑναζήτηση με το γράμμα ΞΑναζήτηση με το γράμμα ΟΑναζήτηση με το γράμμα ΠΑναζήτηση με το γράμμα ΡΑναζήτηση με το γράμμα ΣΑναζήτηση με το γράμμα ΤΑναζήτηση με το γράμμα ΥΑναζήτηση με το γράμμα ΦΑναζήτηση με το γράμμα ΧΑναζήτηση με το γράμμα ΨΑναζήτηση με το γράμμα Ω

Λοιμός στην Έδεσσα, 494-496

Συγγραφή : Σταθακόπουλος Διονύσιος (17/7/2001)

Για παραπομπή: Σταθακόπουλος Διονύσιος, «Λοιμός στην Έδεσσα, 494-496», 2001,
Εγκυκλοπαίδεια Μείζονος Ελληνισμού, Μ. Ασία
URL: <http://www.ehw.gr/l.aspx?id=5125>
Λοιμός στην Έδεσσα, 494-496 (14/3/2008 v.1) Pestilence in Edessa, 494-496 (13/7/2008 v.1) 
 

1. Εκδήλωση του λοιμού

Η επιδημία μιας αταύτιστης ασθένειας έπληξε την Έδεσσα, μητρόπολη της επαρχίας Οσροηνής, από το φθινόπωρο του 494 ως το 497. Η επιδημία ξέσπασε ξαφνικά στην πόλη και φέρεται να μόλυνε το μεγαλύτερο τμήμα του πληθυσμού.1 Τα συμπτώματά της στους πληγέντες ήταν οιδήματα και μικροί όγκοι, πρήξιμο του προσώπου με εμφάνιση πύου καθώς και φουσκάλες σε όλο το σώμα, ακόμα και στις παλάμες και τα πέλματα. Σε αυτή τη φάση, από το 494 ως το 495, η ασθένεια δεν φαίνεται να απέβη μοιραία για τους προσβεβλημένους απ' αυτήν, ωστόσο ουλές έμειναν να θυμίζουν το πέρασμά της. Στο διάστημα 495-496 η επιδημία μάλλον υποχώρησε εντελώς από την Έδεσσα, τουλάχιστον η πηγή μας δεν παραδίδει καμία σχετική πληροφορία. Ωστόσο το 496-497 η ασθένεια αναζωπυρώθηκε τόσο στην πόλη όσο και στα γύρω χωριά. Αυτή τη φορά προκάλεσε την τύφλωση πολλών θυμάτων της.

Περί ποιας νόσου επρόκειτο δεν μας είναι γνωστό. Σύμφωνα με την τρέχουσα επιστημονική άποψη εικάζεται ότι πρόκειται για μια μορφή ευλογιάς. Αυτού συνηγορούν η παρουσία εξανθημάτων σε όλο το σώμα καθώς και οι περιπτώσεις τύφλωσης ως αποτέλεσμα της επιδημίας.2

2. Προσπάθειες αντιμετώπισης

Ο επίσκοπος της Έδεσσας Κύρος παρακίνησε τους πολίτες να δωρήσουν μια ασημένια θήκη για τα σκεύη της Θείας Ευχαριστίας προκειμένου να εξευμενίσουν τη θεϊκή οργή και να τερματίσουν έτσι την πορεία της επιδημίας. Προς στιγμήν φάνηκε να υποχωρεί ο λοιμός, λίγα χρόνια αργότερα όμως, στη διάρκεια του λιμού του 500-502, η ίδια μάλλον επιδημία ξαναχτύπησε την πόλη.

1. Όλες μας οι πληροφορίες προέρχονται από τη μαρτυρία του Ψευδο-Ιησού Στυλίτη, πρβ. The Chronicle of Pseudo-Joshua the Stylite, translated with notes and introduction by Trombley, F. R. and Watt, J. W. (Translated Texts for Historians 32, Liverpool 2000), σελ. 23-26.

2. Stathakopoulos, D., Loimos kai Limos. A Systematic Survey and Typology of Epidemics and Famines in the Late Roman and Early Byzantine World (284-750 AD) (Diss. Univ. Wien 2000), Nos. 78-79, σελ. 100-101, 295-299.
     
 
 
 
 
 

Δελτίο λήμματος
 
press image to open photo library
 

>>>
 
 
 
 
 
 

copyright © 2008, ΙΔΡΥΜΑ ΜΕΙΖΟΝΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ

Το έργο Μεγάλη Δικτυακή «Εγκυκλοπαίδεια Ελληνικού Πολιτισμού» - Μέρος Α΄ συγχρηματοδοτήθηκε σε ποσοστό 80% από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης (ΕΤΠΑ) και κατά 20% από εθνικούς πόρους στο πλαίσιο του Επιχειρησιακού Προγράμματος "Κοινωνία της Πληροφορίας" του Γ΄ ΚΠΣ.

Το έργο ΕΓΚΥΚΛΟΠΑΙΔΕΙΑ ΜΕΙΖΟΝΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ συγχρηματοδοτήθηκε σε ποσοστό 80% από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης (ΕΤΠΑ) και κατά 20% από εθνικούς πόρους στο πλαίσιο του Επιχειρησιακού Προγράμματος "Κοινωνία της Πληροφορίας" του Γ΄ ΚΠΣ.