Περί το 1030 ο πατριάρχης Αλέξιος Στουδίτης επέβαλε τη διάλυση της μοναστικής κοινότητας που είχε συστήσει τον 10ο αιώνα ο μοναχός Ελευθέριος ο Παφλαγών. Η διδασκαλία του τελευταίου φέρεται ότι επικεντρωνόταν στη σεξουαλική ελευθερία για τους λαϊκούς, ενώ και οι μοναχοί επιτρεπόταν να έχουν δύο συζύγους. Οι οπαδοί του υποχρεώθηκαν να απομακρύνουν το σκήνωμά του από τη μονή στον Μωρόκαμπο της Λυκαονίας και να καταστρέψουν τα βιβλία και τις εικόνες του.

περισσότερα...

Το ιεραποστολικό έργο του Ιωάννη Εφέσου εντάσσεται στο ευρύτερο πλαίσιο της θρησκευτικής πολιτικής του αυτοκράτορα Ιουστινιανού Α' (527-565) που στόχο είχε την ενότητα της αυτοκρατορίας μέσω της πίστεως. Ζηλωτής χριστιανός και αρχηγός των μονοφυσιτών στην Κωνσταντινούπολη, ο Ιωάννης, με εντολή του αυτοκράτορα, πραγματοποίησε μία ιεραποστολή εκχριστιανισμού στην περιοχή της Εφέσου και των ορεινών ασιατικών επαρχιών Φρυγίας, Λυδίας και Καρίας (542-6). Ακολούθως συνέβαλε σημαντικά στον αγώνα κατά...

περισσότερα...

Μετά την εξέγερση της 12ης Σεπτεμβρίου 1185 στην Κωνσταντινούπολη, που σήμανε την πτώση της δυναστείας των Κομνηνών και το θάνατο του Ανδρονίκου Α΄ και του γιου του Μανουήλ Β΄, οι ανήλικοι γιοι του Μανουήλ, Αλέξιος και Δαβίδ, κατέφυγαν στη συγγενή τους Θάμαρ, βασίλισσα της Γεωργίας. Με τη δική της συμβολή τον Απρίλιο του 1204 οι δύο αδελφοί κατέλαβαν τα νότια παράλια του Εύξεινου Πόντου και ίδρυσαν την Αυτοκρατορία της Τραπεζούντας.

περισσότερα...

Η μετακίνηση των Μαρδαϊτών υπαγορεύθηκε από τους όρους της συνθήκης του 688 μεταξύ του Ιουστινιανού Β' και του χαλίφη Αμπντ αλ-Μαλίκ. Συγκεκριμένα, προβλεπόταν η δέσμευση των Βυζαντινών για απομάκρυνση των Μαρδαϊτών από την περιοχή της Μοψουεστίας έως και τα σύνορα με την επαρχία Αρμενίας IV. Η μετοικεσία αυτή υπήρξε καίρια για την αποδυνάμωση της βυζαντινής άμυνας στα σύνορά της με τους Άραβες στην περιοχή του Ταύρου.

περισσότερα...